Onderzoek naar alternaria en coloradokever in aardappelen
Wageningen University & Research onderzoekt welke risico's alternaria en de coloradokever kunnen opleveren voor aardappelen. Alternaria en de coloradokever kunnen ondergronds overleven en later bovengronds schade aanrichten in de aardappelteelt.
Doel van het vierjarige project 'Vruchtopvolging in tijd en ruimte', dat Brancheorganisatie Akkerbouw financiert, is onder meer te ontdekken welke afstand de plagen kunnen overbruggen om gewassen zoals aardappelen te vinden.
De schimmelziekte alternaria is steeds moeilijker te beteugelen omdat er minder middelen voor de bestrijding beschikbaar zijn. Ook lijken de omstandigheden voor alternaria gunstiger te worden. De coloradokever, die oorspronkelijk uit de Verenigde Staten komt, is vaker te vinden in Nederland en lijkt vooral goed te gedijen in warme zomers.
Eerste tellingen
De eerste tellingen van de coloradokever zijn in juni en juli uitgevoerd op proefvelden en bij zes akkerbouwbedrijven uit het Duurzaam Praktijknetwerk Akkerbouw. Elk bedrijf heeft een aardappelperceel dat grenst aan een perceel waar vorig jaar aardappelen stonden. Ook worden percelen beproefd waarbij dat juist niet het geval is.
Onderzoekers tellen aan de randen van beide percelen het aantal coloradokevers en brengen de ruimtelijke verdeling in kaart. Dat gebeurt in drie verschillende regio's. Verschillen zijn al gevonden. Bij twee bedrijven in het zuidoosten volgden de tellingen bij de perceelranden precies de hypothese.
Herhalen
'We vonden meer coloradokevers op het perceel dat grensde aan een perceel waar vorig jaar aardappelen stonden. Bij de Flevolandse bedrijven troffen we geen kevers, dus daar kunnen we geen vergelijking maken. De analyse van de gegevens van het noordoosten volgt nog', licht projectleider Bert Evenhuis van Wageningen University & Research toe. De onderzoekers herhalen deze tellingen drie jaar.
Vanaf nu gaan de onderzoekers de alternaria-aantasting en ruimtelijke verdeling ervan registreren op dezelfde locaties. Ook hier is de hypothese dat de aantasting groter is bij een aardappelgewas dat grenst aan een perceel waar vorig jaar aardappelen stonden.
Uiteindelijk hopen de onderzoekers na vier jaar tellen en registreren in 2025 de risico's van deze plaag en ziekte op de vervolgteelt te kunnen kwantificeren. Mogelijk dat met data de ziekte- of plaagdruk valt te relateren aan de afstand tussen de aardappelgewassen in twee opeenvolgende jaren. Dat kan belangrijk zijn voor akkerbouwers die kiezen voor strokenteelt, omdat de afstand gemiddeld kleiner is dan bij grote percelen.
